Перайсці да зместу

Старонка:Ленін (Чарот, 1926).pdf/25

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Вышлі ў поле на загоны,
з імі каморнік…
Пастанову зрабілі учора:
«Не патрэбны межы,
што хаваюць поле ў быльлі…
Няхай лепш разоры»…

— Нам казалі,
як у войску былі,
што ўлада панскай зямлі
прырэжа!..
— Сваёю ня ўсе здаволены!..
— Ці-ж можна —
шнуры у тры пядзі?!.
— Чакалі!
— Чакаць даволі нам!
— Таварыш каморнік!
У пераглядзе
павінна быць наша заява!

— Не каморніцка справа, —
Я — толькі мераю…
— Пра зямлю пры цары пелі!
Дзе гэта відана?
— За рэволюцыю і мы цярпелі —
Ці-ж нам ня крыўдна?!.

— Таварышы!
Давайце хэўраю
да Леніна напішам ліст…
Ён адзін комуністы,
што спагадае аб нас
— Час ужо!
час
беднаце даць надзелы!