Гэта старонка не была вычытаная
IV.
І толькі зірнула раніца,
Мікола шынельку латае…
А Мікіта
З Ленінам раіцца,
пытае ня хітра,
як шчасьце здабыць
мужыку.
— Тата! а тата!
Вось табе сына рука:
заветы яго
калі выпаўнім —
будзе воля нам,
будзе зямліца!»
У Мікіты сьлёзы выплылі…
А Ленін здаволены
на Міколу глядзіцца…
