Старонка:Крытыка Узвышша 1927 01.pdf/55

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

жыць так, каб перажыць "у момант век". Хіба такім шчасьліўцам быў наш пясьняр, які у родным краі шукаў "жывой вады", каб ёю загаіць сваю хворую душу, якая перажыла "у момант век". Ён, як чулы пясьняр, ведаў такія перажываньні, але-ж павінен ведаць і кожны пясьняр, каб сваімі песьнямі "збудзіць сьвятое сумленьне".

Далей за „Думамі", ідзе нізка вершаў "Вольныя думы", да якой узяты такі эпіграф з Гэйнэ:

Meine Bitterkeit kömmt nur aus den,
Galläpfeln meiner Dinte, und wenn
Gift in mir ist, so istes doch nur Gegenift.

Горкасьць мая паходзіць ад альясавых арэшкаў майго атраманту, і калі ў мне самым атрута ёсьць, то гэта толькі адатрута. ::::::::Гэйнэ. Гэта невялічкая нізка ўсяго з 7-ěх вершаў мае сваю увэрцюру, у якой поэта дае характарыстыку сваім песьням "Вольным думам" уверцюра, якая павінна зьязіцца запаведзьдзю для кожнага песьняра, вось яна:

Я думы, ня скутыя путамі.
Тут перад вамі вываджу.
А проці ганеньня кажу:
Хваробы лечаць і атрутамі.

Сëмай нізкай вершаў зьяўляецца—"Старая спадчына"; яна мае эпіграф:

Мы зерна древния лелеем.
Мы урожай столетий жнем.
В. Брусаў.

Які-ж плён сталецьцяў пажаў М. Багдановіч у гэтай нізцы сваіх вершаў? Сапраўды, плён багаты, ён прынёс у беларускую поэзію сьпелае калосьсе гэтага плёну, ён іх нажаў у клясычнай поэзіі. Ён першы нашай поэзіі падарыў канонічныя клясычныя формы: пантамэтры, сонеты, трыолеты, рондо, октавы, тэрцыны, якія знайшлі сабе месца ў гэтай нізцы і з якімі яго верш пачаў пералівацца на новыя лады.

Ён быў у захапленьні ад гэтых клясычных форм, ён гэтае захапленьне выказаў у сваім вершы "Тэрцыны".

І вось зьвярнуўся я к рандо, сонэтам.
І бліснуў ярка верш пануры мой:
Як месяц зіхаціць адбітьм сьветам.
Так вершы зьяюць даўніх форм красой!

А якія цікавыя ён узяў эпіграфы да сваіх сонэтаў:

Да першага: Un sonentt sans défaut vautseul un loug poème.
Адзін сонэт без дакору варт доўгай поэмы.
Буалі.
Да другога: Nе rіs poіnt du sonnet, o crіtіgue moqueur.
Ня сьмейся з сонэту, о крытык-пасьмешнік.
С. Боб.

Або да трыолету:

Красавец юный триолет.
К. Фафанаў.

Апрача вершаў на клясычныя формы, у гэтую нізку увайшлі пераклады з грэцкай і украінскай поэзій.