У рамках апавяданьня аб падзеях мастак, як зазначалася, ня раз устаўляе і мотывы "пабочных" наўваходных уласьцівасьцяй, але яны не парушаюць агульнай пасьлядоўнасьці апавяданьня і плаўкасьці цячэньня падзей. Яны шчыльна зьвіваюцца з тымі "сьценкамі", што іх абкружаюць.
Усе гэтыя мотывы шчыльна прылягаюць да агульнага ходу апісаньня дзеяньня, бо як папярэдняе да іх апавяданьне, так і наступнае, у дачыненьні сваёй тэматыкі, выражае тую-ж ідэёвасьць, што і ўступныя часткі. Так, напрыклад, у поэме "Магіла льва" ўводны мотыў аб помсьце ўстаўляецца ў агульную плынь думак, не парушаючы іx парадку і паступовасьці. Страфа, якая папярэджвае гэты мотыў закончваецца апавяданьнем аб цяжкім імсьцівым стане Машэкі:
|
З дня ў дзень хмурней ён станавіўся, |
Далей ідзе самы мотыў, які пачынае новы разьдзел поэмы:
|
Што ёсьць на сьвеце горш ад помсты і г. д. |
Наступнае выкладаньне зноў варочаецца да дзеяньня, працягвае тую-ж думку аб помсьце, даючы, такім чынам, адзінае бесьперарыўнае апавяданьне:
|
Засела так яна ў Машэкі |
Заключная частка поэм, іх дасказ, які складае самастойную кампонэму сюжэтнага пабудаваньня, у ідэйным дачыненьні таксама прылягае да агульнага зьместу твораў, працягваючы адзіную бесперарыўную занізку апавяданьня.
Поэма "Магіла льва" у сваёй асноўнай частцы канчаецца апавяданьнем аб тым, як на "Магіле льва", г. зн. Машэкі, вырасла места Магілеў, як каля яго ўзвышаецца гара:
Далей наступае дасказ, які, зьмяшчаючы ў сабе апісаньне малюнку прыроды, ідэёва зьвязаны з агульным зьместам:
|
ціха, ціха на гары тэй |
Такім чынам асноўныя часткі сюжэтнага пабудаваньня—зачын, апісаньне дзеяньня і дасказ—уяўляюць сабою хронолёгічна паступовы малюнак, у якім асобныя часткі ідуць адна за аднэй у строгай пераемнасьці як часовай, так і лёгічнай.
Але ў межах эпічнага апавяданьня ёсьць такога роду элемэнты, якія, не парушаючы суцэльнасьці твораў, характарызуюць, аднак, ужо іншыя ўласьцівасьці іх. Гэта прысутнасьць у поэме стыхіі лірычнай і
