нязьменна хмурнымі фарбамі. Гэткае апісаньне месца, где жыў баярын у поэме "Магіла льва":
Непадалёк, дзе жыу Машэка. |
Блізкі да гэтага малюнку і абставіны князя ў поэме „Курган":
На гары на крутой, на абвітай ракой. |
У некаторых выпадках месца дзеяньня гэрояў гэтага раду, а часам і антыподаў іх азначаецца простаю назваю яго. Напрыклад:
На Ўкраіне пан Патоцкі... (Бандароўна) |
Пэрсонажныя мотывы, як ужо адзначалася, рэзка падзяляюцца на дзьве групы; з аднаго боку, гэроі з сялянскага асяродку, а з другога-соцыяльна ёй процілежнага―шляхэцкага―дваранскага. Розьніца паміж гэтымі групамі выяўляецца ня толькі ва ўнутраным зьмесьце гэрояў, якія ўваходзяць у іх рамкі, але таксама і ў самой манеры выяўленьня іх мастаком. Гэрояў першага роду ён абрысоўвае шляхам простай іх характарыстыкі, адзначваючы, між іншым, толькі іх агульныя рысы. Ён звычайна пералічае тыя ўласьцівасьці, якія ідэалізуюць іх натуры, далучаючыся ў гэтым выпадку да манеры пісьменьнікаў клясычнага стылю.
Сюды адносіцца: Машэка ("Магіла льва"). Ён уладае вялікаю фізычнаю сілаю:
Асілкам гэтакім ад роду |
Але разам а гэтым ён―праўдзівая і сьціплая натура:
Але хоць сілу меў такую,― |
Юрка ("За што?") вызначаецца, як працавіты сумленны гаспадар:
І наш Дзягель часта |