Старонка:Крывавы плякат (1930).pdf/19

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

— Ніхто
з дарогі не саб‘е —
у зіму, весну,
лета, восень.
Запрэгчы у хамут сябе
паном
ніколі не дамося!
На працавітых
нашых сьпінах
гарыць адвагай
кожны мускул.
Навалу,
ліхалецьце спынім
ў далінах
цёмных, беларускіх.

А поўначы
гадзін вар‘яцкіх
да сэрца тулім
мазалі.
Шчасьлівы лоў рыбацкі,
хай будзе днём
шчасьлівым на зямлі!
Хай грымнуць
воплескаў літаўры
і разарвуць
суцемень крат;
зарой запаліма ліхтарні
на попеле