Старонка:Крывавы плякат (1930).pdf/18

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Крывавых ран
на нашым целе
паны
сваім лякарствам
не залечаць!
Такая вестка
вёскі абляцела
і запаліла ў сэрцах
сьветач.
Яна ў гісторыю увойдзе,
як сказ
агністай эпопеі.
Шугала душ людзкіх
разводзьдзе
у берагі
крывавай пенай.

Вяльможы
голасам картавым
смакталі сок
апошніх вымаганьняў.
Па гарадох —
рабочыя кварталы
грымелі штормамі змаганьня.
У падпольных камітэтах
гарэлі лёзунгі адозваў:
— Зару запаліма над сьветам
і выйдзема
у бой пагрозны!