Гэта старонка не была вычытаная
— Увойдзем мы
у рай спанялы, —
там нас
паспавядае біскуп;
грахоў абмые плямы,
памоліцца за ворагаў —
далёкіх, блізкіх.
У белай, гафтаванай комжы
ён пройдзе
па сваёй аўчарні.
Нахіліць галаву
з нас кожны
з вялікай просьбай
у маўчаньні:
„Набожныя мы адсьпявалі песьні,
гуляючы з табой
у жмуркі;
дазволь, дазволь,
апостала намесьнік,
нам станцаваць з табой
мазурку!“
„Дазволь,
пасьля паходаў, слаўных,
заваяваны ўславіць край“.
Чакаюць,
моляцца ўланы:
„Прыдзі, прыдзі,
спанялы рай!“
