Гэта старонка не была вычытаная
— У нас адточаны нажы, —
мы спаласуем
за віну
і бяз віны.
Хай ведае мужык,
што нас завуць —
вяльможныя паны;
што мы зруйнуема
яго хацінку
і пабудуем свой палац.
За кожную макулінку,
пылінку.
сялібы будуць тут
палаць!
Крывавы суд
учынім
над хамам
чорнай косткі;
за партызанскія ўчынкі
зруйнуема ўшчэнт вёскі.
На вогнішчы
бязьлюдным
сваю станцуема мазурку.
Наладзім
дзень мы судны, —
ня любіма
гуляць
у жмуркі.
