Старонка:Коннік без галавы (1941).pdf/29

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Раздзел VI

КРАПЧАТЫ МУСТАНГ

Фелім не памыліўся: гэта быў голас яго гаспадара, Морыса Джэральда.

Вышаўшы за дзверы, гальвеец убачыў мустангера конна. Гнеды конь, увесь мокры ад поту, здаваўся амаль чорным; бакі і шыя ў яго былі ўзмылены.

Гнеды быў не адзін. На канцы туга нацягнутага і прывязанага да сядзельнай лукі ласо ён цягнуў за сабою захопленага ў палон таварыша.

Гэта быў мустанг зусім незвычайнай масці. Нават сярод велізарных табуноў дзікіх коней, што пасвяцца на прэрыях, такая масць была рэдкай.

Конь быў цёмнашакаладнай масці, месцамі амаль чорнай, спярэшчаны белымі плямамі, як скура ягуара.

Прыгожая афарбоўка спалучалася з бездакорным складам жывёлы. Гэта быў шырокагруды, з акруглымі контурамі і стройнымі тонкімі нагамі, прыгожы конь.

Тры разы настойлівыя спробы мустангера захапіць гэтую красуню скончыліся няўдачай. На чацверты раз ён дабіўся свайго. Пры дапамозе доўгага ласо са слізгаючай пятлёй Морыс злавіў, нарэшце, крапчатага мустанга.

Чым было выклікана яго страснае жаданне аўладаць іменна гэтым канём, аставалася таямніцай мустангера.

Фелім яшчэ ніколі не бачыў свайго гаспадара ў такім узрушаным стане, — нават тады, калі мустангер вяртаўся з палявання, як гэта часта бывала, з пяццю або шасцю коньмі на канцы свайго ласо.

Але ніколі яшчэ мустангер не прыводзіў такога прыгажуна. Крапчаты мустанг прымусіў-бы любавацца сабою каго хочаш.

— Гіп-гіп-ура! — закрычаў Фелім, падкінуўшы ўверх свой капялюш. — Дзякуй святому Патрыку, наш малады гаспадар злавіў, нарэшце, крапчатую кабылу! Ну і красуня!.. Не дзіва, што ён так ганяўся за ёю. Чорт вазьмі! Калі-б яна была ў нас на Балінаслойскім кірмашы, мы-б за яе маглі заламаць любую цану. Ах ты, красуня! Куды-ж мы яе завядзем? У кораль?[1]

— Не, гэта небяспечна: яе там могуць забрыкаць. Мы прывяжам яе пад паветкай. Кастро як гасцінны гаспадар павінен будзе ўступіць ёй сваё месца, а сам правядзе ноч пад адкрытым небам. Ці бачыў ты, Фелім, калі-небудзь такога коніка?

— Ніколі, містэр Морыс, нічога падобнага я яшчэ не бачыў. Яна такая прыгожая, што яе хочацца проста з‘есці, а на самай справе глядзі, каб яна сама каго не з‘ела. Вы яе яшчэ зусім не аб‘язджалі?

— Не, Фелім, я ёю займуся, калі ў мяне будзе больш часу.

  1. Кораль — загон для коней або іншых жывёл.