Гэта старонка не была вычытаная
Хай на лоб вылазяць вочы —
І тады не аддыхне:
Будзе жорці аж да ночы,
А ня лезе — пальцам пхне!
Вось дык поп! Такія стравы
Не падолеў бы япрук!
Трэ‘ мець кішкі, як халявы,
З торбу добрую кіндзюк!
Але ўсё — гавораць — мае
На зямельцы свой канец:
Ліха нейкае спаткае,
І глядзіш — гатоў капец!
Так і тут. У фэст, на Яна
Ў Азярычыне у нас
Поп служыў абедню зрана
І сьпяваў, як рыжы бас.
Пападзьдзя — папу падмога:
Алялюіла, як дзяк,
А малілася-ж нямнога:
Дзьве кабеты і жабрак.
Па абедні, як вядзецца,
Поп пашоў да Міхася:
Носам чуў, што там пячэцца
Не адно ўжо парася!
Гаспадар баклагу з пуні…
З пападзьдзёю поп у кутку,
Аж на стол пусьцілі сьлюні,
Быццам пчолкі на мядку!
