Гэта старонка не была вычытаная
„Што сынка с табою мела,
„Вяночык згубіла,
„Без венка… Які, ах, сорам!
„І за што я гіну?
„Кінь мяне, забудзь мяне ты,
„Ды ня кідай сына!
„Ні пакінеш? Не уцекай-жэ
Пачэкай с усімі:
Табе вынесу я сына“…
Выпусьціла стрэмя,
Ды ў хаціну стуль бяжыць зноў
Галубючы сына.
Не спавіты, згаладалы
Плачэ сіраціна
„Вось сынок твой, на, прыгледзься!
„Дзе-ж ты захаваўся?
„Ўцёк!.. німа ўжо… Сына, сына —
Бацька атчураўся!
Мой ты Божэ, дзе-ж падзенусь,
Дзетка, я с табою?
Маскалёчкі, галубочкі,
Вазьміце с сабою!
Не цурайцеся дзіцяці:
Яно-ж сіраціна,
Забярыце і аддайце
Старшаму за сына.
Забярыце, бо пакіну,
Як бацька пакінуў,
Каб ня кінула яго ўжо
Ліхая часіна.
