Старонка:Кацярына (1911).pdf/31

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

На сьвет Божы цябе ў грэсі
Маці спарадзіла,
„Ды на сьмех людзям расьці ты,
На шлях палажыла…
„Аставайся шукаць бацькі,
Бо я ўжо шукала“.
Ды сама у лес, на ўцекі,
Як зірнуць, не стало,
Дзіцё плачэ… Маскалям што?
Балазе мінулі…
Так і добра — дый на ліха
Лясьнікі пачулі.

Кася бегае па лесі,
Бегае галосіць,
То кляне свайго Ивана,
То плачэ, то просіць
Выбегае на узлесьсе,
Глядзіць, прытаілась,
Ды у яр… бяжыць, на ставі
Моўчкі апынілісь
„Прыймі Божэ, душу грэшнай
А ты маё цела!“
Ды ў палонку скок!… пад лёдам
Толькі забурлело.
Чорнаброва Кацярына
Знайшла што шукала;
Дмухнуў вецер над палонкай,
І сьледу ні стала.