Ня гуляй, ня бушуй ты, вецер! Не зьмяцеш горкай праўды сьляды, — Па радкох прачытаюць дзеці, Як жылі іх бацькі і дзяды.
Ня глуміце напрасна слова: Абзываць лайдаком мужыка, Лепш знайдзіце такую размову, Каб мужык аб сабе загукаў.
І мужык, і Шлёма — усе мы Не чакалі, што прыдзе чума… Так жылі і цар, і Расея І ў вёсцы старая карчма.
