Старонка:Каб жыць, сьпяваць і не старэць (1931).pdf/15

Сябра мой!..
Ты, пэўна, многа вынес
І ў лісьце ты пішаш да мяне:
„Аргентына — добрая краіна,
Калі ёсьць даляры ў портмонэ“…

Можна жыць у дзень адным какосам,
З пляжкай „віскі“ весялей табе…
Пішаш — хочаш паступіць матросам
На якісь бразільскі карабель.

Паблукай салонымі марамі,
Паглядзі гульлівыя парты, —
Ці ня ўбачыш новай пекнай рані
На ўсходзе пробліск залаты…

Прыдзе час… Пад чырваньню штандару
Зараве асіплы паравік,
І ты крыкнеш, стаючы на варце:
„Гэй! Лёнг лів уоркерс рэпублік“…
Сябра мой!..

У нас адны пуціны,
Бо на сходках будучага дня —
Аргентына — добрая краіна,
Калі серп і молат ёй радня.

Увага. „Сэнк‘ю“ — паангельску „Дзякуй
вам“, „Вэры гуд“ — Вельмі добра“, „Лёнг
лів уоркерс рэпублік“ — „Няхай жыве рабочая
рэспубліка“.

1929

17