Старонка:Збор твораў (Гартны, 1929—1932). Том 1.pdf/77

Не, ня тое. Хопіць з гэтым
Сіл ва мне зьмірыцца,
Мяне мучыць, што для сьвету
Нечым прыгадзіцца;

Што задарам прага гіне,
Як пясок у балоце,
Дні і ночы няупынна
Аддаваць рабоце…

Няма працы… цяжка гэта
Мне цярпець бяз меры,
Бо ў ёй лёс мой, мая мэта —
Ў ёй спадзеў і вера.

Пецярбург, 1913

|}