Старонка:Збор твораў (Гартны, 1929—1932). Том 1.pdf/132

Няхай будзе ў час нязгоды
Табе ўцехай тое,
Што памёрлі за свабоду
Твае сынкі трое.

І што доўга будуць людзі
Помніць твае дзеці,
А іх імя вечна будзе
Зьяць у дзіўным сьвеце!

Менск, 1920

|}