Старонка:Збор твораў (Бядуля, 1937). Том I.pdf/30

ВЕЧАР

Нібы мяккія валокны,
Нібы цень густых кустоў,
Змрокі цэдзяцца праз вокны
На мой стол.

Бацька мой сядзіць пануры,
На спіне турбот гара.
Вось пад печ палезлі куры —
Спаць пара.

Цэбар пойла для каровы
Я занёс у гразкі хлеў.
Дзень сягоння хмурыў бровы
Ў хмурнай мгле.

Плача дождж па шыбах нудна,
На падворку многа луж.
І паўзе так час марудна,
Нібы вуж.

Бацька вохкае і квохча,
Богу лаянку задаў:
Гніе сена на балоце.
Вось бяда!