∗∗∗
Гараць сняжынкі кволыя І гаснуць на зямлі. Хвіліны невясёлыя У сэрца заплылі.
Вільготнаю лучынаю Дымяць мае гады. А дзверы ўсе зачынены, Куды ісці, куды?
Пад гурбамі-заховамі Жыву і не жыву. Хачу чагосьці новага — Парву ланцуг, парву.
Пасадзец, 1910 г.