Oy Puzay chutko husenki niebaw;
dobra nocz, iescze ia niespaw.
Kolisz ty niespaw, niebudesz spati,
bo za hodynońku bude switati.
|}
|
л. 36. Na moste roste[1] trawa murawa,
potkali zołniry, sławnyi rycyry
Bryskoho rawa, bryskoho rawa.
Odyn słuzalec tiaw rawa w palec,
cornaia hodina, lichaia nowina —
wziaw kozubalec, wziaw kozubalec.
W miesty beresty zydom kazali:
z iakoiu zbroioju wybrancy do boiu
wychodit mili, wychodit mili.
Wieczorney Chwili radu czynili
Chazanom Iunakom, sztob preciw Polakom
nakoń wsiadali, nakoń wsiadali.
Samomu rawu dali bukawu
wielkuiu tiaszkuiu iak wola holowa[2]
na swoiu sławu[3], na swoiu sławu.
Zyda maiera za furiera
faybisza w pancyru w woszowym kolniru
za kawalera (bis).
Zyda stolnika[4] za pułkownika,
A Pana chazana za swoho hetmana,
y za strażnika, y za strażnika.
Arędar z łomzy był tam charązy,
aicik porucznik, lewitan kapitan,
Hyrs[5] kapral hoży[6].
|
- ↑ Поправки рукой кс. Рудницкаго: 1) да mosty rosty.
- ↑ iak зачеркнуто, далѣе переправлено на: z wołowu hołowu.
- ↑ Надписано сверху — р pisz na stawu.
- ↑ Поправлено на — szkolnika.
- ↑ Надписано — sz. т. е. чит. — Hyrsz.
- ↑ Неразборчивая приписка: to Cyn Stary (?).
