Старонка:Зборнік «Нашай Нівы» (1912). № 1.pdf/7

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

і ўжо ня можа сьпеваць з імі ў адзін тон песьню жыцьця,

Адно толькі чуецца у гэтых думках старасьці — чуецца у іх смутак, бо цяжка стаяць над магілаю свайго жыцьця і пазіраць на яго разваліны.

Тарас Гушча

29/III 1912.