Гэта старонка не была вычытаная
і ўжо ня можа сьпеваць з імі ў адзін тон песьню жыцьця,
Адно толькі чуецца у гэтых думках старасьці — чуецца у іх смутак, бо цяжка стаяць над магілаю свайго жыцьця і пазіраць на яго разваліны.
Тарас Гушча
29/III 1912.