Старонка:Заранкі (1924).pdf/93

Дружна запяём мы
Песеньку на волі.
Нам зязюлька скажа
Там аб нашай долі.

Запяюць прыветна
Нам лясныя птушкі.
Ў лесе будуць лётаць
Залатыя мушкі.

Замарыўшысь сядзем
Мы на пень спачыці;
За жыцьцём стварэньняў
Будзем там сачы…

|}

РАНІЦАЙ.

Хлопчык Яначка маленькі
Нешта доўга сёньня сьпіць.
Татка кажа: Ўстань, міленькі!
Годзе сны табе ўжо сьніць.

Сёньня цёплы дзень вясновы;
Пойдзем дровы мы рубаць.
Нарубаўшы мамцы дровы,
Ў поле выйдзем пагуляць.

Там нарвеш прыгожых кветак,
Шмат пабачыш матылькоў,
Там спаткаеш малых дзетак —
Сваіх жвавых сябрукоў.

Паглядзі, як сьвеціць сонца
І ліецца сьпеў вясны.
Птушкі звоняць у ваконца, —
Працаваць завуць яны“.