Багоў Алімпа захапіў спалох вялікі,
Замёрла сэрца ўладароў ліхіх
Ад думкі тэй, што Промэтэй ўжо хутка
На грозны суд пацягне іх…
...............
Лунаюць скрозь чырвоныя штандары…
Здаецца, згінула навек ліхое зло.
Зьлілося ўсё — сьцягі, народ і песьні —
Ў адно чырвона-бурнае сьвятло.
Цябе я сёньня ўсюды бачу, Промэтэй наш родны.
Хай ведае аб гэтым цэлы сьвет.
У шумных гарадох і ў ціхіх вёсках —
Твой скрозь відаць чырвоны сьлед!
Парваў навек ты ланцугі пакуты,
Нясеш аб сьветлай волі гучны клік.
На дзіва дзіўнае усім народам
Зьявіўся ты — магуч, вялік!
У вуснах ачуняўшага народу — Промэтэя
Цудоўнай новай песьні гук зьвініць,
І вестка аб жыцьці сьвятлістым, вольным
Наўкола шпаркая ляціць.
Ідзе народ бязьлічнай грамадою,
З вясёлым гімнам волі залатой,
Наперад дружнаю: магутнаю сямьёю —
Да працы ўцешнай, вольнай і сьвятой!
|}
ПЕСЬНЯ ВАЯКОЎ РЭВОЛЮЦЫІ.
|
Палае золак прамяністы Магутны гімн нясецца вольна, |
