Старонка:Заранкі (1924).pdf/23

Ў праменьнях золаку мы бачым
Усход шчасьлівага жыцьця:
Дзе нёсся енк людзей пакутных,
Навек ня будзе там ныцьця!

Мы весьнікі сусьветнай волі,
Наш з кожным днём ўзрастае лік.
Да вас, таварышы краеў ўсіх,
Мы шлём магутны упарты клік:

Ўставайце, сябры ўсіх абшараў.
К астатней йдзіце барацьбе,
Зруйнуйце лад стары й будуйце
Жыцьцё вы новае сабе!

|}

ГРАЙЦЕ, СТРУНЫ…

Грыміце, як буры пяруны,
Мае пролетарскія струны,

Сьмялей к барацьбе заклікайце,
Ад рабскага сну абуджайце!

Хай гукі ў заводы імкнуцца —
Там клічам агнёвым нясуцца,

Хай граюць у вольных абшарах —
Ў сялянскіх цярнёвых папарах.

Хай звон гучным рэхам ракоча
І сьветлую долю прароча.

Хай згіне навекі батрацтва,
Жыве хай сялянскае брацтва!..

Грыміце-ж, як буры пяруны,
На ўвесь сьвет, працоўныя струны!

Сусьветных байцоў вы склікайце
І сьвет з ланцугоў вызваляйце!