Старонка:Залатыя арэхі (1930).pdf/20

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

— Быць ня можа, каб Блазан няпраўду казаў… Ёсьць у нашым балоце залатыя арэхі, адно толькі не адшукаць…

А пасьля здагадаліся:

— Блазан-жа казаў, што толькі тады мы адшукаем у балоце золата, калі ўсе чыста шукаць будзем. Мы, вось, самі ўсе на балота ходзім, а пан наш і нагой ступіць пабаіцца, у двары спачывае, а таму і адшукаць золата ня можам…

А сказаць пану баяцца, што, калі знойдуць?..

І парашылі мужыкі забіць пана.

Але як ты пана заб‘еш, калі ў пана з паняй замкі цугальтовыя, завалы сталёвыя зубамі не перакусіш… Не падступіцца да пана.