Гэта старонка не была вычытаная
II
Убогі і нудны пакойчык у расійскім мяшчанскім доме. Пісарэвіч сядзіць у пантофлях на босую ногу і піша.
Пісарэвіч. Дастаў шмат перапіскі, зараблю шмат грошы — і справім мы з Стасяю баль! І хлопчыкаў сваіх з прытулку возьмем: хай дзеткі пацешацца. (Пяе).
|
Чаму-ж мне ня пець, |
Не бядуй, Стася! Скончыцца вайна, паедзем дамоў, ня будзеш ты стаяць па восем гадзін у чарзе за поўфунтам хлеба на картачку. (Ізноў, яшчэ весялей пяе).
|
Ах ты дуй, ах ты дуй, |
∗
∗ ∗ |
Мяшчанка (уваходзіць, не пастукаўшыся). Дзень добры яшчэ раз, пан Пісарэвіч!
Пісарэвіч. Ах, Мар‘я Іванаўна, Мар‘я Іванаўна! Як я рад! Выбачайце толькі, што вы забыліся пастукаць… Я
