Струк (хітра). Часамі, каб ня прышлося толькі радзіны наперад…
Грыб (зьдзіўлена). Што ты кажаш?
Струк. Тое, што ты чуеш. (За сцэнаю чуваць гоман).
Грыб (бярэ ў рукі касу). Ну, каса ў парадку, можна і за касьбу брацца.
Струк. Калі-ж ты пасьпеў упарадкаваць?
Грыб. А я, браце, сягоньня ўстаў зарань: чуць стала віднець. (Нясе ў кузьню касу і бярэ там сякеру). Вось і ўпарадкаваў. (Ідзе некалькі сялян таксама з сякерамі).
ЗЬЯВА V
Грыб — Струк — сяляне
Грыб. Э, якраз добра. (Bітаецца). Ну, хлопцы, за работу!
Селянін. Куды гэта ты сьпяшаешся? Хоць-бы даў трохі адпачыць. (Садзіцца). Дый закурыць-жа трэба.
Струк. І так сапе, як кавальскія мяхі, яшчэ і закурыць яму… (Усе сьмяюцца).
Селянін. Э-э, ты з кавалём мяне не раўняй.
Грыб. Чаму?
Селянін. Бо каваль робіць людзьмі, а сталяр грудзьмі… (Закурвае).
Грыб. Як-жа так?
