У дактароў Калегіі свяшчэннай вашай.
А кнігі Товій выручыў? Дзе-ж Товій?
Ф. Мусаці.
Слуга ваш, кнігі здаўшы, знік,
Нам не сказаўшы слова… Доміне Францышак,
Мой дом, і я, і ўсё маё к паслугам.
Абняць вас дайце. Гонарам сваім лічу
І шчасцем вас прыняць, як сына, ў доме.
Я знаю, дактары Калегіі прысудзяць
Вам годнасць доктара хоць сёння. Мы ўсе
Былі у захапленні розумам і ведамі, з якімі
Знаёміліся з вашых кніг.
Джульета.
Тату, тады ён заўтра пойдзе назаўсёды…
Не разбівай мне сэрца, тату. Затрымай яго.
Хай пажыве у нас, пазнае, што…
Георгій.
Што вы Раксаны прыгажэў што чарамі Псіхеі
Вас надзяліла маці? Знаю, прызнаю.
Клянуся сэрцам, сін’ярыта,
Калі-б я мог любіць, нікога, апроч вас,
Я не любіў-бы.
Джульета.
Што мне
З нікчэмных вашых апраўданняў,
Што з фіміяма лёстак? Вы, Франчэско,
Вы трэба мне, душы маёй і сэрцу.
Франчэско, я вас не пушчу!
Ф. Мусаці.
Джульета, любая, спакойся. Храм-жа тут.
Джульета.
Што храм мне? Вось мой храм
І ён знікае, тату!
Ф. Мусаці.
Спакойся любая. Збіраецца канвентум
Калегіі медычнай, бачу…
Георгій.
Толькі, сін’ёр Фадзей Мусаці, я не маю
Чым заплаціць… прашу мне учыніць
Экзамен божай ласкі радзі.
Вучоныя.
Прывет, славуты доктар, першы паміж намі.
Як? Бог вярнуў дачку? Вітаем, сін’ярыта!
Віншуем, доктар, вас з вялікім шчасцем!
Ф. Мусаці.
