Гарбуз (разглядаючы).
Ты сёння на зары
Купалася вось там?..
Аленка (спалохана).
А што? Там нельга?
Наста.
Падгледзеў чорт.
Гарбуз (грозна да Насты).
Ідзі у хлеў, кажу!
Гарбуз (убок).
Нішто сабе… Дзяўчына, як пупушка.
(Алене.) Ці хочаш жыць па-людску?
Аленка.
Як то пан?
Гарбуз.
Цукеркі есці, гаспадыняй быць,
Бацькоў на старасць лет пакоіць. Вось як.
Аленка.
Не разумею я.
Гарбуз.
Дык зразумей:
Твой бацька пад заклад мне паней дадзен,
Рабіць, як чорны вол, павінен ён,
Бо грошыкі звярнуць не можа пані.
Калі скажу, што мне работы з вас
Няма на ногаць нават, — пані злупіць
Ўсю скуру з плеч — і з бацькі і з цябе.
Аленка.
Дык бацька хвор!
Гарбуз.
А маці?
Аленка.
Не ўстае
Каторы месяц, пан.
Гарбуз.
Дык ты не зломак.
Аленка.
Я, што магу, раблю.
Гарбуз.
Ў карчму ідзі.
Аленка.
Там хопіць Насты.
Гарбуз.
