Старонка:Драматычныя паэмы. Міхась Клімковіч.pdf/123

Ёган.
І нам сыйсціся давялося, гэр Францышак,
Пасля разлукі доўгай. Спадзяюся,
Што вас жыццё таму-сяму наўчыла.
Георгій.
О, разумеецца, гэр Ёган. Буду рад,
Калі і вас яно адвучвацца вучыла.
Бабіч.
Я думаю, пачаць нам можна. Справа
Вядома вам усім. Славуты доктар
Францыск-Георгій сын Скарыніч з Полацка прасіў
Абмеркаваць, ці можа магістрат наш стольны
Узяць на ратушу патрэбныя выдаткі
На друкаванне кніг. Майстэрства гэта
За межамі пазнаў ён дасканала.
Майстэрства й працу ўласную па перакладу кніг
Як роўную ён ставіць долю к тым выдаткам.
Хто хоча што сказаць, хай скажа.
Ёган.
Па праву старшага хачу спытаць,
Якія мэты ставіць ён у працы гэтай,
Якія кнігі будзе друкаваць?
Бо рэч адна — святыя кнігі для касцёла,
У гэтым мы яму маглі-б дапамагчы,
Рэч іншая — друк кніжак ерэтычных.
Айцец Мацей.
І мы пачуць хацелі-б аб прычынах
Такое навізны: кір Есіп Солтан
Апостальскую працу разгарнуў
Як ні адзін ўладыка папярэдні:
Усе манастыры стварылі кнігапісьні,
Дзе шмат дзякоў, як послух богу, пішуць
Што дня і што начы пісьмо святое.
Здаецца нам, што ў святую справу
Грахоўнымі рукамі вам, міранам, не ўтыкацца-б.
Георгій.
Я растлумачу вам, гэр Ёган, папярэдне.
Каб меу намер я біць латынь, навошта
Было-б мне кідаць Падую, ці Вену,
Нашто было-б мне ехаць у Вільню,
Дзе ворагі мае, як вы і тыя,
Хто вас паслаў, мне крыссі ўсе
Памкнуцца абарваць, як псы ліхія
У старца падарожнага, калі не мае кія.
Не, гэр фон-Шпілер, я не для таго
Еўропу пешкі абышоў,
Чэз за скарынкай хлеба,

Чытаў пры месяцы ўначы,