Гэта старонка не была вычытаная
II
Ня шумеце, вятры,
увечар з клёнамі!
Ой, дуброва мая,
дуброва зялёная!
Маю жаль на цябе
сьлязамі скроплены.
Рассыпайся, сьляза,
па лісьці кроплямі!
Я ў прыгоршчы зьбяру
і роспач спырскаю.
Расьсявайся, туга,
у самоце пырскамі!
Нешчасьліва мая
дарож дзявочая, —
абступілі яе
скрозь сьцежкі воўчыя.
Ды пайду я, пайду
у даль з паклонамі.
Ой, дуброва мая,
дуброва зялёная!
