ды асінавыя лясы з домешкаю дубу і елкі пакрываюць і ўзгор'е каля Невеля. Тамака трапляюцца таксама й чыстыя дубнякі ды наагул чыстыя лясы.
Рыс. 36. Мяшаны лес у Наваградчыне.
Ў мяшаных лясох большае часьці Беларусі найчасьцей спатыкаюцца гэткія дрэвы: елка, бяpoзa ды асіна, а таксама белая вольха; радзей спатыкаецца хвойка, а яшчэ радзей – дуб, клён і ліпа. У цені гэтых дрэваў густа растуць хмызьнякі, асабліва ляшчына, (арэшнік), маліна, лаза, крушына Rhаmnus frапgulа) бружмень (Еvопуmus еurораеus) ды інш., ствараючы часамі непраходныя гушчары. Чым далей на паўднёвы захад, тым домешка ліставых дрэваў робіцца большаю і больш рознароднаю (рыс. 36). Да ўспомненых дрэваў далучаюцца новыя, якія ня зносяць клімату паўночна ўсходняе Бепарусі, - перад усім граб (Сарrіпus bеtulus), а таксама - вяз (Ulmus еffusа), ясень, (Frахіпus ехсеlsіоr), ясакар (Рорulus nіgrа), топаль белы (Рорulus аlbа), ціс (Тахus bассаtа), явар (Асеr рsеudорlаtаnus). Затое елка, гэтае найважнейшае дрэва поўначы, чым далей на паудня, тым усе меншае значэньне мае ў мяшаных лясох, спатыкаецца астравамі і ўрэшце ў паўднёвым Палесьсі саўсім счазае, дайшоўшы паўднёвае мяжы свайго пашырэньня. Мяшаныя лясы паўднёва - заходняе Беларусі ўжо маюць шмат супольнага з лясамі сумежнае – заходне - эўропэйскае расьліннае краіны, ў якую ўваходзіць прыкл. Польшча. Тамака, аднак, у мяшаных лясох вельмі віднае мейсца займае бук (fаgus sіlvаtіса). Дрэва гэтае даходзіць да самае мяжы Беларусі, ў Беларусі-ж не расьце. Наагул у мяшаных лясох Заходняе Эўропы шыльнікавыя дрэвы займаюць малазначнае мейсца, што ў нас здараецца рэдка.
Ў лесастэпе лясоў засталося мала - і то найболыш у далінах рэк, ды на стромкіх спадах, у ярох і г. д. Рэдка яны выходзяць з далін і лагчынаў і сярод палёў зьяўляюцца ліставыя лясы, найбольш дубровы. Ў ярох ды на стромкіх спадах расьліннасьць таксама складаецца найбольш з дубу, бярозы, асіны ды іншых дрэваў і хмызьнякоў звычайных у паўднёвай Беларусі.
