Гэта старонка не была вычытаная
ЧАСТКА ДРУГАЯ
На зямлі, раскараціўшы ногі, сядзеў Алесь. Вакол яго, адзін за другім, пабраўшыся друг дружку за паяскі хадзілі дзеці. Уперадзе самы большы — гэта матка. Большы паціху вёў за сабою «сваіх дзяцей» і ставіў пытаньні Алесю. Той адказваў.
— Коршык, коршык, — пытала матка, — што ты робіш?
— Ямачку капаю, — адказваў коршык.
— На што табе ямачка?
— Каменьчыкі хаваць.
— На што табе каменьчыкі?
— Голачкі вастрыць.
— На што табе голачкі?
— Мяшочкі шыць.
— На што табе мяшочкі?
— Каменьчыкі зьбіраць.
— На што табе каменьчыкі?
— Тваім дзеткам зубкі выбіваць.
— На што зубкі выбіваць?
— Каб яны маёй капусты не клявалі.
— А на што табе капуста?
— Сваіх дзетак гадаваць.
