дапушчаю і, ведаючы Шаўца, галасую супроць выключэньня яго з партыі. За выключэньне толькі голы формалізм...
Гаварылі яшчэ многія за Алеся і супроць. Выступленьні часта перабіваліся рэплікамі, пытаньнямі, шумам адабрэньня, згоды ці нязгоды. Пасьля выступленьня сябра бюро ячэйкі ў абарону Алеся, сход адчуў некаторае палягчэньне. Многія для сябе лягчэй парашылі пасьля гэтага як галасаваць.
Позна ноччу ўжо сакратар прачытаў прапанову бюро ячэйкі, каб выключыць Шаўца Алеся з сяброў партыі і тэхнікуму за захаваньне свайго соцыяльнага паходжаньня.
Алесь баіцца ўзьняць голаў, каб зірнуць, як галасуюць, ён баіцца, што большасьць будзе супроць яго. Па шолаху кашуль і па шуму ў салі ён дагадваецца, што за пастанову бюро дружна ўзьняла рукі цэлая група партыйцаў. Недалёка ад сябе ён счуў пытаньне:
— Як ты?
— Я супроць выключэньня, — адказаў другі голас.
— А чаму? А калі праўда, што ён стаіў?..
І гаманіўшы ўзьняў руку ўгару.
За пастанову бюро ячэйкі налічылі адзінаццаць чалавек. Калі пачалі лічыць хто супроць, дык таксама налічылі адзінаццаць. Саля крыху змоўкла, а потым дружна зашумела.
— Лічы нанава! Нанава!..
Сакратар ячэйкі разьвёў рукамі.
— Аднаго-ж голасу яшчэ не хапае, мо хто выйшаў ці не галасаваў?
