Гэта старонка не была вычытаная
Часы малюнкамі ўсплывуць.
Хай пан зьбіраецца на дзею:
— Даем адсекчы галаву,
Калі пашэньціць ліхадзею.
Калі на тое пойдзе, зброд —
Мы гадованы ня ў лесе:
— Як япрука, на азярод
За вус Пілсудзкага падвесім.
Бяседзе кожнай ёсьць мяжа…
Натоўп ў разяўленыя сені
Усьмешкай будзе праважаць
З кляновых рам Ўльлянаў-Ленін.
Пад ногі рыне жоўты ліст
І цені сонныя палезуць…
Тады пад песьню гарманіст
Сябрам сыграе марсэльезу.
1928 г.
|}
