Гэта старонка не была вычытаная
ня дзіва: ня спіць, зусім ня спіць. Вось, каб хоць разок заснула, як даўней спала: моцна, смачна, і ўсё-б было добра…
І Тадора заснула, моцна заснула: на векі, а па яе высахшай, забялеўшай твары відаць было, што умірала радастая, шчасьлівая — умірала багатая.
А Юрка, дастаўшы ешчэ с-пад цёплаго цела жонкі гаршчок, выйшоў на двор і бразнуў ім а камень. Аттуль пасыпаліся брудные паперкі газэцін і бляшаные гузікі…