| калі ворагі нацыанальнаго адраджэньня нашае бацькаўшчыны выказалі яўную непрыхільнасьць і у стасунку да нашаго народу.
На страніцах нашаго штомесячніка, павэдлуг магчымасьці, будуць разгледацца усе гэтыя тэмы усестаронна. Але час ні жджэ… Рана яшчэ судзіць аб выявах (рэзультатах), якія ні былі бы іх прычыны. Трэба падымаць культуру даць развіцца маладым узышоўшым расткам, трэба прасьвеціць і усьвядоміць народ і прасьветляць здарэньня справядліва, без сваіх тэндэнцый. Праўдзіваго твару падзей ніколі ні схаваеш, рана або позна народ, калі прачнецца і пратрэ заспаныя вочы, пазнае усю праўду і пакажэ сваім ворагам іх мейсцы.
Два вогнішчы лунаюць ля нас, дзьве рукі выцягнуты над нашай бацькаўшчынай: с захада ненасытная, усёабхопліваючая рука ястрэба — Польшчы, а з усходу цяжкі казённы кулак мядзьведзя — Велікарасіі. Калі-ж абодвы гэтыя народы, суседнія і блізкія нам па крыві зразумеюць нас і адмовяцца ад сваіх благіх дамаганьнёў: на нашую зямлю, на нашую культуру, на нашэ су-
|
рожденія нашего отечества выявили свое недоброе лицо по отношенію и къ нашему народу.
На страницахъ ежемѣсячника, по мѣрѣ возможности, будутъ разобраны всѣ эти темы — всесторонне.Но время не ждетъ... Рано еще судить о слѣдствіяхъ, каковы бы ни были причины вызвавшія ихъ. Нужно подымать культуру, растить взошедшіе ростки, нужно про свѣщать и освѣдомлять народъ и освѣщать событія безпристрастно. Ибо истиннаго лица событій никогда не скроешь, рано или поздно проснувшійся и прозрѣвшій народъ узнаетъ всю правду и врагамъ своимъ укажетъ ихъ мѣсто
Два огня пылаютъ около насъ, двѣ руки занесены надъ нашимъ отечествомъ: съ запада ненасытная, всеобнимающая рука—ястреба—Польши, съ востока тяжелый казенный кулакъ медвѣдя—Великороссіи. Когда оба эти народа, сосѣдніе и родственные намъ по крови, поймутъ насъ и откажутся отъ своихъ недобрыхъ замысловъ: на нашу землю, на нашу культуру, на нашу совѣсть, на нашъ трудъ, на нашу свободу?!..
|
