Гэта старонка не была вычытаная
Ой!
упалі
уніз.
Пацямнелі сталёвыя блескі,
І разбрызгалісь крыльлі у трэскі.
Аграмады абломкаў уткнуліся ў пухкае поле.
Ой, няма ім гульні сваёй болей.
Няжывымі ляжалі пілоты — адважныя людзі.
Былі ў іх пакромсаны грудзі.
А гарматны стралок пазіраў на здабычу паволі,
Нібы ведаў зараней іх долю.
Вільня, 1924 г.
|}
