Гэта старонка не была вычытаная
«Буяюць,
«Гуляюць
«Віхровыя хвалі,
«І плачуць і скачуць — ім вольніцу далі.
«А мора мяцежнае — маткаю мне!
«А бура — ў грудзёх у мяне!
«Я — волат! паўстанец!
«Я — вольны мяцежнік!
«Я — славай кірую!
«Я — сонечны воін!
«Я — гром зоратканец!
«Я — з цемрай варожай ваюю!
«Я — волю з жалезных клыкоў вырываю!
«Я — гнеў гарапашных!
«Я — злосьць агнявая!
«Я — помста за мора няшчасьця і сьлёз!
«Мне — шаг ад зямлі да нябёс!»
.........
Памчаўся далёка…
Прапаў…
І ня вернецца сьмелы ніколі…
Яго ня ўбача ўжо матчына вока…
І грудзі парвуцца ад болі…
Яму за адвагу пахвалы ня трэба.
Яму шлях бунтарскі — зарніца у небе.
Ён — шчасьце, ён — мара адважных людзей.
Ён — песьня старых і дзяцей.
Вільня, 1914 г.
|}
