Зуб-за зуб, за вока-вока
Як і сказана ў прарокаў,
Усё свой к гэтаму шлях знача,
Што так будзе - не іначай,
Бо шукаць ўжо праўды нечым,
Толькі порахам ды мечам.
. . . . . . . . . . . .
Так усё горшы ад граніцаў
Ад далёкіх слых імчыцца;
Што раз болей менш надзеі,
Што віхор гразу разьвее.
Чуткі йдуць, плывуць журбою,
Родны краю, над табою,
Ты-ж ня гніся ў завяруху:
Вокам бач і вухам слухай.
Хто за славу выйдзе з славай
Тых ня зможа бой крывавы;
Хто за праўду праўдай стане-
Тых сустрэне зьмілаваньне".
|}
Апошні мамэнт, аднак, ня доўга казаў чакаць на сябе: настаў хутчэй, чымся яго чакалі:
Напрарочыў, наваражыў |