"Даволі цуралісь свайго усяго;
"Мы шчасьця і долі сабе захацелі!
"Мы іншымі сталі; людзьмі сталі ўжо!.."
Браты! Хай час гэты сарай нам настане!
Хай нашая праўда на сьвет выйдзе вон!
Хай вольнасьць, навука жыве да скананьня!
Няпраўдзе, цямноце няхай будзе скон!
("Братом беларусам").
|}
Сярод гэткіх песьняў, аб каханьні свайго краю, аб адданьні на карысьць яго ўсіх сілаў, чуюцца і іншыя песьні, поўныя сумнасьці і гора, бо як кажа паэта Гальяш Леўчык:
|
"Усё пераходзе, ўдалі занікае, |
Усё-ж гэтае ніяк нямінаючае гора не адбірае ахвоты да працы і яна ідзе далей сваім тэмпам, бо народ разумее, што толькі сам можа быць кавалём сваго шчасьця.
|
Мой горан пылае, |
