Гэта старонка не была вычытаная
3
… Адважна біліся…
За праўду памерці — ня страх,
Каб над вёскай і горадам віўся
Чырвоны сьцяг.
— Эх, даволі, груган драпежны,
Над краінай лапцюжнай кружыць!..
Дзікай роспачы зьнішчаны межы:
„Ці памерці — ці вольна жыць!?“
Маладая паўстаўшая сіла
Адным махам пазбудзецца слот…
Сонца з хмар пазірае так міла
На краіну лясоў і балот.
Загуло… Вогнястальлю заляскала…
Песьня вольная стогне віхурай…
Захапіць ў зачарованым бляску
Край спрадвеку заплаканы, хмуры…
