Старонка:Беларусь бунтарская (1925).pdf/28

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Раптам вестка магутнаю хваляй
Скалыхнула ўсё мора бруду:
— На Бярэзіне фронт прарвалі!
Хутка, хутка у Менску будуць!

Закружыліся вуліцы гулам…
— Уцякаць, уцякаць у Варшаву!
«Żołnierze» зьвярыным разгулам
Прабіваюць дарогу да славы.

— Разьвітаньне! Апошні дзень наш
(Гэта знача — грабёж, разьня);
Ўсё ўзялі-б! Ды нідзе ня дзенеш…
Дык разбурым, што нельга ўзяць!

Запаліць! Пажару узоры
Крыюць чырваньню захад і ўсход.
Ўспамінае палаючы горад
Яраславічаў грозны паход.

Ліпень, ліпень! Ты ночкаю сіняй
Агарнуў азьвярэлы зьдзек
Ці-ж ня мог ты сваёю сілай
Абярнуць зьвяроў у людзей?..

Знаем мы. Было немагчыма.
Хто стрымаў-бы разбойны напад?
На вачох у бацькоў дзяўчыну
Гвалтаваў ашалелы салдат.