Гэта старонка не была вычытаная
Толькі сонца з-за дрэў падглядала…
І яно схілілася к долу;
Змрокі выткалі сінія далі,
Як вярнуўся Ігнась дадому.
IV
Дзень і два пракаціліся чынна,
Загудзелі мацней гарматы…
Агарнула нуда дзяўчыну:
— Правяла, правяла Ігната!..
Эх, вясёлы парадак новы:
Комуністых шукалі жандары;
У двары, пад жандарскай аховай,
Пан стары пачаў гаспадарыць.
А ў горадзе ўсё, як трэба —
І на біржы — гоман вясёлы,
І ў падвалах ня стала хлеба,
Стала больш жабракоў ля касьцёлу.
Зноў вітрынамі зьзяе горад,
Знаць, мінулыя годы ажылі…
І зьвіняць афіцэрскія шпоры,
І працуе, як сьлед, дэфэнзыва.
Панавалі… Ліліся сьлёзы.
Доўга дні тыя будзем мы помніць!
Памаглі яны подыхам грозным
Паўстаньня лясы напоўніць…
