Гэта старонка не была вычытаная
Наступаў на нас голад і холад
І хваробы зайшлі ў тыл —
Ўжо здавалася: ўзялі за горла
І агонь барацьбы астыў.
Гэты год ня жытам засеяў
Здратаваныя нашы палі —
Беларусь, Украіна, Расія
Ў гэты год іх крывёй залілі.
III
Зноў трывогаю вёска спавіта,
Ўжо грымяць гарматы за лесам;
Ігнасёваму бацьку Мікіта
Ліст прывёз са шпіталю з Менску.
— Ў галаву… чуць ня лёг у магілу…
Вораг блізкі… ня маю часу…
Зноў на фронт… дамоў на пабыўку,
Можа буду, калі удасца…
Ой і было-ж бацьком вясельле —
З тварам, нібы-то вылітым з воcку,
(Партбілет ў рукаве у шынэлі)
Прыехаў зноў у вёску.
Бацька з маткай рукамі спляснулі:
— Ой, сыночак, ты-ж ледзьве дышаш.
А Ігнат спаткацца з Гануляй
За хату ў садочак вышаў.
