|
— Дзевятнаццаць! — Гарматным гулем
Прагудзеў гадзіньнік гадоў —
Зноў будзілі шалёныя кулі
Адпачынак стаптаных палёў.
Зноў з усходу плывуць эшалоны;
Мітынгуе суровы завод…
А па вёсках трывожны гоман:
— Пачалася вайна! У паход!..
Вёска, вёска у зрэбнай кашулі, —
Ня прышоў яшчэ час адпачыць…
Ужо і поле з-пад сьнегу бліснула,
Ужо і сонейка стала пячы…
А дзесяцкі — стары Мікола
(Сэкратар сельсавету цяпер) —
Кліча ўсіх на нядзелю ў школу:
— Ад начальства прышла папера…
Нібы той растрывожаны вулей
Загудзела ў нядзелю школа;
Нехта з гораду сумны і хмурны
Папрасіў для дакладу слова.
— Гавары! Ды кажы зразумела!
І дзядзькі і кабеты змоўклі —
Загарэўся прызывам сьмелым
Дакладчыка голас звонкі.
|
