Старонка:Беларускі правапіс (1927).pdf/204

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
2) зьмена канчаткаў 2-й асобы адзін. ліку і-ы на е-э 1-ай і 2-й асобы множн. ліку
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
95

Правіла 48. Прыслоўі пішуцца зьлітна: 1) Калі словы без прыназоўніка не ўжываюцца, 2) з прыназоўнікамі, 3) калі бывае націск на прыназоўніку, 4) з адмоўнымі дапаможнікамі не (ня), ні
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
97
5. Як адрозьніць прыслоўе ад іменьнікаў з прыназоўнікамі? увесну, увосень, удзень, дадому… ці у весну, у восень, у дзень, да дому?
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
6. Формы прыслоўяў: па-беларуску, па-расійску, па-дзявочы
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
7. Злучэньне прыслоўяў рыскамі: раз-по-раз, пперш-на-перш, чуць-чуць
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
98
Прыслоўе „таксама“
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
Б) Канцовыя гукі ў прыслоўях: а) я (наўмысьля, ледзьвя…); б) у (зранку, змалку, зьнячэўку…); в) на (не) пэўна-пэўне, слушна-слушне (годзе-годзі, балазе); г) (дзесьці, калісьці, некалісьці)
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .

Правіла 49. 1) Складаныя злучнікі
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
100
2) Як адрозьніць складаныя злучнікік: нашто, зашто, затым, затое, штоб ад займеньнікаў з прыназоўнікамі ці дапаможнікамі?
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
101
3) Ужываньне дапаможнікаў: б-бы, ж-жа, то, небудзь, з папярэднімі словамі з злучеом (было-б, рад-бы, мой-жа…)
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
4) Яе пісаць, калі сходзяцца два дапаможнікі разам? Калі пісаць б, ж-бы, жа?
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
5) Дапаможнік „Няўжо“
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .

Правіла 50. 1) Злучальныя гукі: пад націскам о-е, не пад націскам а-я
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
103
2) Як пісаць кожную часьць складанага слова, калі націск прыходзіцца на другую часьць?
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
Словы з „поў“ ці „палу“
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
3) Аканьне ў другой часьці складанага слова, калі націск падае на першую часьць, або на злучальны гук
.       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .       .
104