Жну, цягну, бяруся, тачу, лаўлю, гарую, цягаю, сушуся, валакуся, таўку, мушу, люблю, сяджу, бягу, магу, даю (даіць), даю (даваць), гнаю, гаю, строюся, крою, паю, пяю, мыюся, крыю, выю, шыю, лію, вію, б’ю, п’ю, гавару, варуся.
2. Праспрагай у будучым часе:
Пісаць, караць, гудзе́ць, гутарыць, зваць; перамяніць гэтыя дзеясловы так, каб можна было ад іх стварыць будучы просты (напісаць — налішу і г. д.).
3. Праспрагай у прошлым часе:
Нясьці, вязьці, плясьці, ісьці, сячы, таўчы, пячыся, кусацца, мѐць.
4. Напішы гэтыя дзеясловы ў умоуным ладзе.
5. Напішы ў загадным ладзе:
Хваліцца, калоць, сушыцца, браць, памагаць, валачы, даць, мѐць, біцца, піць, кінуць, кале́чыць, прамовіць, сароміцца.
Прыслоўе.
§ 82. Прыслоўе ёсьць нязьме́нная часьціна мовы, што азначае розныя акалічнасьці: ме́йсца, часу, прычыны, спосабу дзе́яньня.
Паводлуг гэтага прыслоўі дзе́ляцца на прыслоўі:
ме́йсца | (на пытаньне — гдзе́?): там, туды, адтуль, адкуль, гэтта, гэнам, вун, блізка і інш. |
часу | (на пытаньне — калі?): цяпе́рака, сёньня, ле́тась, пазаўчора і інш. |
прычыны | (на пытаньне — чаму?): таму, чаму і інш. |
спосабу дзе́яньня (на пытаньне — як?): добра, хутка, глыбака, вельмі, дужа і інш. |
§ 83. Большасьць прыслоўяў — гэта акасьцяне́ўшыя формы зьме́нных часьце́й мовы: імя, прыме́ты, займя, чысла, дзеяслова.
Вось некаторыя прыслоўі ад розных склонаў:
1) добра, борзда, сьцюдзена і г. д., вось, як, так, колькі, толькі, не́льга, ле́тась, зараз, упе́рад, назад, уздоўж, удоўж,