Старонка:Беларуская граматыка для школ (1920).pdf/13

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

§ 14. Звонкія зычныя перад глухімі і на канцы слова страцілі звонкасьць і вымаўляюцца глуха:

пішацца: вымаўляецца:
рэдка рэтка
ножка ношка
гразка граска
абхапіць апхапіць
боб боп
лёд лёт
дождж дошч

і г. д.

Глухія зычныя перад звонкімі зробіліся звонкімі.

пішацца: вымаўляецца:
касьба казьба
малацьба маладзьба

і г. д.

Задачка. Крыжыкі замяніць літарамі:

Асе́ньні ве́чар.

Вые бура. Ле́+ гамоніць,
Як на сходзе гдзе́ наро+.
Ве́цер хмары так і гоніць;
До++ і гра+ь і галалё+.
На камінку корч пылае;
Каля пе́чы дзе́+ сядзіць,
Ба+ька ла+ці папраўляе,
Маці ні+кі се́ла ві+ь.
Ве́цер вне, ня сьціхае,
Дзіка ў коміне шумі+, —
То заплача, засьпявае,
То па стрэсе прабяжыць.
Ціха ў хаце. Сэрца ные,
Душу стра+ апанаваў.
Чаму-+, ве́цер, думкі злыя
У душу ты маю нагнаў?

Якуб Колас.