Старонка:Беларуская граматыка для школ (1920).pdf/13
З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
§ 14. Звонкія зычныя перад глухімі і на канцы слова страцілі звонкасьць і вымаўляюцца глуха:
пішацца:
вымаўляецца:
рэдка
рэтка
ножка
ношка
гразка
граска
абхапіць
апхапіць
боб
боп
лёд
лёт
дождж
дошч
і г. д.
Глухія зычныя перад звонкімі зробіліся звонкімі.
пішацца:
вымаўляецца:
касьба
казьба
малацьба
маладзьба
і г. д.
Задачка. Крыжыкі замяніць літарамі:
Асе́ньні ве́чар.
Вые бура. Ле́+ гамоніць,
Як на сходзе гдзе́ наро+.
Ве́цер хмары так і гоніць;
До++ і гра+ь і галалё+.
На камінку корч пылае;
Каля пе́чы дзе́+ сядзіць,
Ба+ька ла+ці папраўляе,
Маці ні+кі се́ла ві+ь.
Ве́цер вне, ня сьціхае,
Дзіка ў коміне шумі+, —
То заплача, засьпявае,
То па стрэсе прабяжыць.
Ціха ў хаце. Сэрца ные,
Душу стра+ апанаваў.
Чаму-+, ве́цер, думкі злыя
У душу ты маю нагнаў?
