Старонка:Барвенак (1924).pdf/97

НАДЫХОД ЛЕТА.

Звоны авадзёна у паветры носяцца
Над цьвітучай гунькай буйнай ярыны,
І трава касіцца ў касавіцы просіцца,
Дзесь над канюшынай чутны — кос званы;

І адтуль паволі над лугамі, полямі
Мёдам пах разносіцца, пах салодкіх сот,
Жыта пасьпявае, хваліцца куколямі,
А над рэчкай галкі выпусьціў, чарот…

Ўсё скрозь лятуценіцца, неба сінь праменіцца,
Шле свае вітаньні мору каласоў
І ўсяму, што стрэнецца, што цьвіце, зяленіцца…
Цені распаўзьліся ад густых лясоў;

Ганарыцца возера, серабрыцца люстраю,
А над ім палошчуцца качкі, качуры;
Ластаўкі — мух ласаўкі — над ім ўюцца шустрыя,
Ды прастор турбуюць грайкі-дудары…

1923 г.